Ciekawostki

Strona ta poświęcona jest kilku ciekawostkom, 

z którymi powinien zapoznać się każdy Servant.
 Dotyczą one nas, jak również świata który nas otacza!

• Servanci są bezpłodni, co oznacza, że nie mogą mieć potomstwa. Kobiety nie muszą przeżywać co miesięcznej czerwonej fali powiązanej z bólem i brakiem komfortu. Współżycie zaś, daje nam więcej satysfakcji i przyjemności niż zwykłemu człowiekowi."Może i jesteśmy bezpłodni, ale kochamy próbować."

• Kredusi są to nasi naturalni wrogowie, inaczej zwani "Aniołami". Ukazują się pod postacią zwierząt, jak i ludzi. Oni jedyni, poza Nim są w stanie zabić Sługę. Posługują się różną bronią i są bardzo cierpliwi. Jeśli masz przyjaciół z miasta bądź czujny. Nie jesteśmy w stanie odróżnić sługi bożego od zwykłego człowieka. 

• Servant nie może zostać zabity przez innego sługę, może jednak zostać wprowadzony w hibernację. Zdarzały się wypadki, kiedy rozwścieczony starszy, pod wpływem emocji oddzielił głowę od reszty ciała swojemu podopiecznemu, lub pod wpływem emocji wyrwał serce z jego piersi. Podczas takiej sytuacji ofiara nie umiera, pogrąża się w długo trwającym śnie, dopóki jej ciało nie zregeneruje się do ostatniej komórki. Dla przykładu, ofiara dekapitacji odradza się lata, zaś ofiara poharatanych organów jedynie kilka dni lub tygodni. podobnie jest z usunięciem innych kończyn niż głowa. 

• Jeżeli servant dopnie najwyższej rangi, staje się bardzo silny, jednakże nie jest w stanie mierzyć się ze starszym, mimo tej samej rangi. Starsi zostali wybrani przez samego Diabła, dzięki swojemu od lat nagromadzonemu doświadczeniu, oraz wiekowi. On obdarzył ich siłą prawie równą jego własnej.  

• Servanci dzielą się na dwie grupy; Drapieżców oraz Łowców. Oznacza to jedno - zabijają, jednak robią to w zgoła odmienny sposób. Drapieżcy używają instynktu, ufają mu bezgranicznie, ich zmysły są ponadprzeciętnie wykształcone. Nie lubują się w broniach, do zabójstw używają swoich własnych rąk, siły. Ich bronią są pazury, kły i pozwalająca rozszarpać ofiarę siła. Często zdarza się, że drapieżcy aż nadto oddają się swojej zwierzęcej naturze i są skłonni nawet to pożarcia ofiary, lub pochłonięcia jej poszczególnych organów. Nie jest to złe, ani karane, lecz tacy servanci są bardziej niebezpieczni niż reszta. Stając się kanibalami, stają się również zagrożeniem dla reszty społeczności, co tylko umacnia ich statut. On woli, gdy jego słudzy są bezlitośni i są w stanie zamordować nawet najbliższe sobie osoby. Wśród naszych starszych znajduje się jeden drapieżnik kanibal, który nie powstrzymuje swoich instynktów. Szczególnie lubuje się w nastolatkach. Łowcy natomiast uwielbiają bronie wszelkiej maści. Nie brudzą krwią swoich rąk, do zabijania używają narzędzi, broni od palnej aż po białą. Potrafią wpadać w szał, zabijać bez opamiętania, ale to dobrze. Znają się na swoim fachu, są zdolni pociąć ciało ofiary z precyzją chirurga. Często gęsto wybierają sobie jeden typ broni o której wiedzą wszystko, i są specjalistami w jej używaniu. Mniej niebezpieczni od Drapieżników, jednak wciąż groźni. 

• Podczas gdy Czart zdecydował się na stworzenie nowego życia, poprosił o pomoc swoich podopiecznych, pomniejszych diabłów. Wśród nich znajdowali się Mefisto, Behemot, Dagon, jak również Beelzebub, oraz Loki. Łącząc siły starali się wykreować istotę tak samo złą, przebiegłą oraz ohydną jak oni sami. Mefisto podarował nowemu stworzeniu światłowstręt  aby nie zapominał, iż jego nowe życie rozpoczęło się w najczarniejszych zakątkach piekła, gdzie światło nie dociera. Drugi w kolejności był Behemot, który sprawił iż istocie zostały nadane nadnaturalne, zwierzęce zmysły oraz instynkty. Dagon przeciwny idei tworzenia nowego bytu nie wysilił się, twierdząc że przez jego braci istota ta będzie zmuszona do walki z dobrem, oddał jej połowę swej mistycznej siły. Gdy przyszła pora na Beelzebuba, ten nie wiedział czym mógłby obdarować demoniczne dziecię. Pragnął obdarować ją tak samo ogromnym darem jak jego bracia, więc wpadł na pomysł aby dziecię to zatrzymywało się w rozwoju fizycznym na dwudziestej piątej wiośnie, i żyło dalej, piękne i młode ciałem, lecz doświadczone i zmęczone duszą.  Tak o to przyszła kolej Lokiego, najmłodszego z diabłów. Nie wahał się on zbyt długo ze swoją decyzję, dał istotom umiejętności, które mogli zdobywać wraz z ilością przeżytych lat, oraz ich doświadczeniu życiowym. Widząc tak pełne sprzeczności dzieło, Diabeł zaklaskał w dłonie zadowolony z dzieła, lecz wtedy pojawił się jeszcze jeden, pomniejszy szatan. Lewiatan, urażony, że bracia nie wtajemniczyli go w swój niecny plan, zesłał na młodą kreaturę bezpłodność, aby ta nie mogła rozmnażać się. Wiedział, iż czyniąc to pokrzyżował plany Lucyferowi. Wtem z czeluści piekła, uformowana w pyle istota została przeniesiona na Ziemię i wepchnięta w ludzkie ciało. Tak o to powstał Demon doskonały, Sługa, lub jak inni mówią Servant samego Lucyfera.